W leczeniu wad zgryzu stosuje się aparaty zdejmowane, które nakłada i zdejmuje pacjent, oraz stałe, które są przyklejone do zębów na cały okres leczenia.
Aparaty zdejmowane wykorzystuje się do leczenia wad u dzieci i młodzieży, a także u osób dorosłych. We wczesnym okresie rozwoju stosowanie aparatów zdejmowanych może wpływać na kształtowanie twarzy . Aparaty zdejmowane są niezbędne także do utrwalenia uzyskanych zmian w położeniu zębów .
Aparaty stałe stosuje się głównie wówczas, gdy są wskazania do wstępnego uporządkowania zębów przed wykonaniem uzupełnień protetycznych , kiedy trzeba wyprostować zęby nadmiernie nachylone oraz kiedy są wskazania do poprawy warunków zgryzowych po zakończeniu wzrostu .
Konstrukcja i działanie aparatów ortodontycznych opierają się na prawach mechaniki ze szczególnym uwzględnieniem trzeciego prawa Newtona głoszącego, że “każdej akcji odpowiada równa, lecz przeciwnie skierowana reakcja”. Dlatego w działaniu aparatów ortodontycznych zasadniczą rolę odgrywa sposób umocowania aparatu tak, aby był możliwy ruch odpowiednich zębów bądź łuków zębowych w zamierzonym kierunku.
Zarówno aparaty do zdejmowania, jak i stałe mogą być usytuowane wewnątrz jamy ustnej lub na zewnątrz . Wszystkie aparaty zakładane do jamy ustnej nazwane są aparatami wewnątrzustnymi . Aparaty zewnątrzustne mają charakter wyciągów i są umocowane na czaszce, karku lub czole z jednej strony i na bródce lub zębach trzonowych z drugiej strony .
Aparaty zdejmowane
Fot. 1. Aparaty zdejmowane: A. górny aparat Schwarza ze śrubą; B. dolny aparat Schwarza ze śrubą; C. dwuszczękowy aparat wg Metzeldera; D. dwuszczękowy aparat z wyciągiem zewnątrzustnym; E. dwuszczękowy aparat wg Fränkla umiejscowiony w przedsionku jamy ustnej
Aparaty zdejmowane są zbudowane z płyty akrylowej oraz elementów wykonanych z drutu stalowego sprężystego o średnicy 0,5-0,8 mm. Są zakotwiczone na podniebieniu lub na językowej powierzchni dolnego wyrostka zębodołowego. Aparaty te wyzwalają siły, których źródłem są sprężyny, śruby i wyciągi gumowe. Aparaty takie nazwano jednoszczękowymi aparatami czynnymi (mechanicznymi). Elementy sprężyste służą do kształtowania łuku zębowego. Odpowiednio ukształtowanymi sprężynami można zęby wychylać, przesuwać wzdłuż łuku zębowego lub odsuwać wargę górną lub dolną, aby nie przechylała zębów przednich.
Szczególnym elementem czynnym aparatów są śruby ortodontyczne. Śruby są wykonane ze stali nierdzewnej. Za pomocą ortodontycznych śrub można powiększyć wymiar poprzeczny łuku zębowego, uzyskać wybiórczo rozszerzenie lub zwężenie łuku zębowego w jego tylnym lub przednim segmencie, a nawet rozsunąć szew podniebienny.
Innym rodzajem zdejmowanych aparatów ortodontycznych są aparaty czynnościowe . W odróżnieniu od czynnych, jednoszczękowych aparatów płytkowych, w aparatach czynnościowych przebudowę łuków zębowych powodują siły wyzwalane przez czynność mięśni twarzy .
Zmiany we wzajemnym ustawieniu łuków zębowych oraz w położeniu zębów w łuku zębowym uzyskuje się dlatego, że aparaty czynnościowe zmieniają napięcie mięśni żwaczowych, mięśni warg, policzków i języka. Po założeniu aparatu następuje podrażnienie tkanek otaczających i dostosowywanie się ich do nowych warunków.
Działanie sił mięśniowych jest przenoszone przez aparat na zęby, wyrostki zębodołowe, a nawet na stawy skroniowo-żuchwowe. Dlatego są to najczęściej aparaty dwuszczękowe.
W działaniu aparatów czynnościowych wykorzystywane są: zasada przyłożenia siły i zasada eliminacji nacisku.
Odpowiednio ukształtowane peloty eliminują nacisk mięśni warg i policzków na łuki zębowe, zmieniają układ języka oraz mogą powodować wygaszenie szkodliwych nawyków.
Wielkość i kierunek sił wyzwalanych przez aparaty czynnościowe jest wynikiem ustawienia w aparacie czynnościowym dolnego łuku zębowego w stosunku do górnego, w nowym, korzystnym położeniu żuchwy, zgodnym z celem leczenia.
Aparaty czynnościowe leżą luźno w jamie ustnej. Podczas nagryzania na powierzchnie aparatu, dochodzi do kontaktowania się zębów i wyrostków zębodołowych z aparatem.
Siła nagryzania na aparat powoduje drgania, które doprowadzają do zmian w tkankach dziąsła, kostnego otoczenia korzeni zębów. Wielkość siły, z jaką działa aparat, pacjent reguluje na drodze odruchu bólowego.
W przypadku zbyt mocnego zaciśnięcia zębów na aparacie, pojawiający się ból powoduje rozluźnienie mięśni.
Okres działania aparatów zdejmowanych jest przerywany, gdyż aparat jest nakładany przez pacjenta na okres ustalony przez lekarza. Na ogół zaleca się zakładanie aparatu na noc i na kilka godzin w ciągu dnia. Najczęściej stosowanymi aparatami zdejmowanymi są płytki Schwarza oraz aparaty blokowe i ich modyfikacje.
Cechy aparatów zdejmowanych
- Stosunkowo niski koszt.
- Możliwość zdjęcia w określonych sytuacjach.
- Nie uszkadzają zębów i dziąseł, gdyż siły działają z przerwami, a ich wielkość jest regulowana w granicach biologicznych.
- Nie utrudniają utrzymania dobrej higieny jamy ustnej.
- Można je łatwo naprawić.
- Wynik leczenia zależy w dużym stopniu od pacjenta: aparat jest skuteczny tylko wtedy, gdy jest noszony.
Fot. 2. Aparaty stałe grubołukowe: A. łuk podniebienny; B. distalix; C. pendulum
Aparaty stałe (fot. 2A, B i C) są konstruowane przez lekarza z pierścieni i zaczepów (zamków) zacementowanych na zębach, łuków leczniczych oraz elementów dodatkowych. Pierścienie są cementowane na stałych zębach trzonowych. Współcześnie stosowane są zamki metalowe oraz bardziej estetyczne, wykonane z plastyku lub ceramiczne. Zamki są to elementy przyklejone do szkliwa zębów i stanowią punkt przyłożenia siły ortodontycznej. Miejscem, gdzie łączy się naklejony na zębie zamek z łukiem leczniczym, jest rowek (slot), którego długość i szerokość określają zasady według jakich będzie prowadzone leczenie. Najbardziej popularnymi są zamki o slocie: 0,018 x 0,025 cala lub 0,022 x 0,028 cala.
Ze względów historycznych na świecie używaną miarą jest cal amerykański. Wielkość zamka musi być dobrana odpowiednio do wielkości zęba.
Najczęściej stosuje się łuki lecznicze wykonane ze stali nierdzewnej, stopu kobaltowo-chromowo-niklowego lub niklowo-tytanowego ze względu na ich doskonałe właściwości elastyczne. Ortodontyczne łuki na przekroju są krawężne lub okrągłe.
Wymiary łuków okrągłych podaje się na podstawie ich średnicy, a krawężnych, mnożąc wysokość przez szerokość. Najczęściej są używane łuki o średnicy od 0,010 cala (okrągłe) do 0,019 x 0,025 cala (krawężne).
Łuki mogą być wykonane z jednego drutu lub mogą być wieloplecione. Drut ortodontyczny wtedy jest skręcony z trzech cienkich drucików o średnicy 0,008. Wiele cienkich drucików skręconych wokół drutu grubszego, osiowego są cechą drutu osiowego.
Fot. 3. Aparat cienkołukowy
Inny rodzaj drutu ortodontycznego to prostokątny drut pleciony z szeregu cienkich drucików o wymiarach: 0,016 x 0,016, 0,016 x 0,022, 0,017 x 0,025 cala.
Na łuku ortodontycznym wyginane są przez lekarza różnego rodzaju pętle i / lub mocowane różnego rodzaju i kształtu sprężynki. Łuk przytwierdza się do zamków miękkim specjalnym drutem stalowym lub ligaturami elastomerowymi.
Ze względu na wymiary stosowanych łuków aparaty te są określane terminem aparatów cienkołukowych (fot. 3).
Innym rodzajem stałych aparatów są tzw. aparaty grubołukowe. Są to aparaty osadzone na wewnętrznych powierzchniach zębów. Są wykonane z drutu okrągłego stalowego o grubości 0,038 cala. Najpopularniejszymi aparatami są łuki podniebienne.
Łuk jest dogięty odpowiednio do podniebienia w odległości 1,5-2 milimetrów od błony śluzowej. Łuk może mieć dogięty z jednego kawałka drutu cztery wygięcia w kształcie oczka i dwie pętle.
Aparaty te są stosowane, gdy są wskazania do powiększenia szerokości górnego łuku zębowego.
Cechy aparatów stałych
- Są drogie.
- Ich założenie pacjentowi jest czasochłonne.
- Konieczne są częste wizyty ortodonty.
- Okres leczenia czynnego trwa średnio 2 lata, a więc podobnie jak okres leczenia aparatem do zdejmowania.
- Utrudniają wykonywanie zabiegów higienicznych w jamie ustnej. Istnieje wówczas duże ryzyko odwapnienia szkliwa i zapaleń dziąsła. Dlatego wymaga się od pacjenta doskonałej higieny jamy ustnej.
- W przypadku stosowania zbyt dużych sił, aparaty przyklejone do zębów mogą spowodować resorpcję korzeni zębów. Resorpcje korzeni i zaniki dziąsła mogą się pojawić w odległym terminie po zakończeniu leczenia.
- Za pomocą aparatu stałego można szybko przemieścić zęby, ale ich nowa pozycja jest niestabilna.
- Przesuwanie zębów aparatami stałymi wiąże się ze zmianami w kości zębodołu polegającymi na równoczasowym ubytku kości w miejscu, na które ząb jest przemieszczany i nawarstwianiu kości w miejscu, z którego ząb jest przesuwany. Dlatego niezbędne jest, po zakończeniu przemieszczania zębów, stosowanie aparatów utrzymujących uzyskane zmiany, w niektórych sytuacjach bez ograniczenia czasu.
- Uszkodzenie aparatu wymaga natychmiastowej wizyty u ortodonty.
Jakie są rodzaje aparatów ortodontycznych?
Wykorzystują one siłę żucia i zwarcia. Wykonane są w całości z akrylu i służą do wczesnego leczenia wad zgryzu u dzieci. Do aparatów biernych zaliczyć można:
- płytkę ćwiczebną z wałem skośnym i prostym,
- płytkę przedsionkową Hotza albo Schönherra,
- krążek ćwiczebny Rogersa,
- kapę z równią pochyłą.
Aparaty czynne mechanicznie
Są to konstrukcje składające się z płyty akrylowej oraz indywidualnych elementów doginanych z drutu o różnej średnicy (od 0,5 do 0,8 mm) i sprężystości.
Zadaniem wymienionych części aparatu jest kształtowanie łuku zębowego poprzez wychylanie i przesuwanie zębów , na których się znajdują. Ważnym elementem aparatu zdejmowanego jest śruba ortodontyczna wbudowana w płytę akrylową.
Odpowiada ona za wywieranie siły mechanicznej odpowiedniej dla wywołania efektu terapeutycznego. Do aparatów mechanicznych zaliczamy płytki Schwarza i różne ich modyfikacje.
Aparaty czynnościowe mechaniczne
Wykorzystują one działanie sił mechanicznych oraz sił układu kostnego i mięśniowego . Są to tak zwane aparaty blokowe stosowane w leczeniu różnych wad dotylnych. Do aparatów czynnościowo mechanicznych należą aparaty blokowe Wanderera, Klammta, Frankla czy Baltersa.
Czym wyróżniają się aparaty zdejmowane?
Cechy charakterystyczne aparatów zdejmowanych to:
- możliwość samodzielnego wyjęcia z jamy ustnej,
- stosunkowo niski koszt wykonania,
- redukcja działania destrukcyjnego na zęby przez przerywane stosowanie,
- możliwość szybkiej naprawy,
- efekt leczenia uzależniony od samodyscypliny pacjenta, ponieważ dłuższe użytkowanie aparatu gwarantuje lepszy efekt terapeutyczny.
Aparaty ortodontyczne stałe
Aparaty stałe składają się z pierścieni i zaczepów zwanych zamkami . Dodatkowo aparat stały wyposażony jest w łuk , który łączy ze sobą wszystkie elementy. Pierścienie zamontowane są na zębach trzonowych, a zamki na szkliwie pozostałych zębów. Konstrukcję dopełniają elementy dodatkowe takie jak haczyki poślizgowe, ligatury czy sprężynki.
Aparaty stałe służą do leczenia między innymi:
- wad przednio-tylnych,
- zgryzu otwartego,
- zwężenia łuków zębowych,
- obrotów zębów.
Czym charakteryzują się aparaty stałe?
Aparaty stałe wyróżniają się:
- wysoką cena,
- częstymi i długimi wizytami w trakcie leczenia,
- długim okresem leczenia trwającym nawet do 2 lat,
- utrudnioną higieną jamy ustnej,
- obowiązkiem utrzymywania prawidłowej higieny jamy ustnej,
- możliwością powikłań takich jak resorpcje korzeni zębów,
- koniecznością stosowania aparatów retencyjnych po zakończeniu leczenia w celu jego utrwalenia.
Podstawowym typem aparatu stałego jest aparat metalowy . Ze względu na dynamiczny rozwój współczesnej ortodoncji dostępnych jest wiele rodzajów i modyfikacji aparatów stałych . Taką samą skutecznością jak tradycyjne aparaty metalowe charakteryzują się aparaty estetyczne , do których należą:
Aparat stały z zamkami porcelanowymi (aparat ceramiczny) lub szafirowymi (aparat kryształowy)
Zapewnia on lepszy efekt kosmetyczny niż standardowy aparat, ponieważ konstrukcja ta jest mniej widoczna, a czasami całkowicie przezroczysta – zależnie od materiału. Aparat porcelanowy i aparat ceramiczny mają mleczną barwę, a aparat szafirowy i aparat kryształowy są przezroczyste.
Aparat samoligaturujący
Aparaty samoligaturujące to konstrukcje niewymagające gumowych ligatur (gumek) w celu umocowania łuku w zamkach. Zmniejsza to ilość wizyt, gdyż nie są konieczne dodatkowe kontrole w celu wymiany gumowych elementów.
Aparat lingwalny
Aparaty lingwalne różnią się sposobem umieszczenia zamków oraz łuku. W odróżnieniu od pozostałych aparatów elementy te są zamontowane na podniebiennej i językowej stronie zębów. Korzyścią użytkowania takiego aparatu jest jego znikoma widoczność. Niestety może stwarzać on problemy z utrzymaniem prawidłowej higieny oraz odpowiednią artykulacją słów.
Clear Aligner – alternatywa dla aparatów ruchomych i stałych
Odmianą aparatu ortodontycznego znajdującą coraz większe grono odbiorców jest aparat kosmetyczny . Zasadniczą różnicą między aparatami stałymi a kosmetycznymi jest możliwość ich wyjęcia .
Aparaty kosmetyczne są to indywidualnie wykonane nakładki z przezroczystych tworzyw sztucznych. Stosowane są w celu zmiany pozycji zębów, ale tylko u osób z niewielką wadą. Leczenie tego typu wymaga regularnych wizyt i systematycznego użytkowania nakładki.
Metoda ta pozwala na osiągnięcie zamierzonego efektu bez długotrwałej ingerencji w uzębienie elementami aparatu stałego.
Aparat retencyjny, czyli jak postępować po zdjęciu aparatu?
Po leczeniu aparatem stałym konieczne jest przeprowadzenie leczenia retencyjnego mającego na celu utrwalenie uzyskanego efektu. Konieczność ta wynika z niestabilności korzeni zębów i ich tendencji do zmiany pozycji po zdjęciu aparatu stałego. W tym celu stosuje się:
- płytki Schwarza,
- retainery,
- rozycjonery.
Aparat ortodontyczny – cena
To , ile kosztuje aparat na zęby , zależy od jego rodzaju. Za aparat zdejmowany w zależności od jego typu zapłacić trzeba od 400 zł do 700 zł. Cena aparatu na zęby w przypadku aparatów stałych to koszt minimum 2000 zł.
Źródła:
- Williams, Henry, Davis, Współczesna ortodoncja, Urban & partner, Wrocław 2009.
- Zadurska, Perkowski, Ortodoncja dla Technika Dentystycznego, PWZL, Warszawa, 2023.
- prof. dr hab. med. Grażyna Śmiech-Słomkowska, Zakład Ortodoncji Uniwersytetu Medycznego w Łodzi Aparaty ortodontyczne, Jaki aparat wybrać dla dziecka ?, Medycyna Praktyczna- Pediatria, mp.pl 30.07.2015.
Odpowiedzi na pytania naszych czytelników
Jakie są rodzaje aparatów ortodontycznych?
Wosk GUM® Ortho zapewnia skuteczną ochronę przed podrażnieniami
To rozwiązanie cechują zaokrąglone zamki mniejszych rozmiarów niż w przypadku tradycyjnych aparatów.
Dzięki temu są postrzegane jako mniej traumatyzujące, gdyż w mniejszym stopniu urażają wewnętrzną część policzków oraz język.
Ponadto, takie rozwiązanie techniczne ułatwia utrzymanie prawidłowej higieny, gdyż łatwiej się je czyści. Sprzyja temu brak elementów gumowych, które mają skłonność do gromadzenia resztek pokarmowych oraz płytki nazębnej.
Ten typ aparatu stałego jest dostępny w różnych wariantach zależnie od materiału wykonania klapek. Wpływa to na wygląd zębów po założeniu aparatu oraz na jego ostateczną cenę . Można wybierać między zamkami metalowymi lub estetycznymi zamkami ceramicznymi .
Aparat samoligaturujący cechuje udowodniona skuteczność leczenia na wysokim poziomie przy jednoczesnym skróceniu czasu jego stosowania.
Dodatkowo, to rozwiązanie wymaga mniejszej liczby wizyt kontrolnych oraz ich rzadszej częstotliwości w porównaniu ze standardowymi aparatami na zęby.
Koszt samego aparatu bez ligatur jest wyższy niż jego wersji tradycyjnej, ale pierwsze zauważalne efekty jego noszenia mogą pojawić się już po około dziewięciu tygodniach.
Aparaty ortodontyczne ruchome
Aparat ortodontyczny ruchomy to rozwiązanie przeznaczone do samodzielnego zdejmowania przez pacjenta. Nie jest na stałe przytwierdzony do zębów. Jest to ważny element wczesnego leczenia dzieci i młodzieży .
Leczenie czynnościowe przy użyciu aparatu ruchomego ma wówczas na celu uzyskanie modyfikacji wzrostu twarzy.
Ten typ aparatu można jednak z powodzeniem stosować u dorosłych, gdyż łatwo przewidzieć możliwy do uzyskania efekt terapeutyczny.
Dzięki możliwości zdejmowania, aparat ruchomy na zęby jest łatwiejszy do zaakceptowania dla pacjenta . Może być usuwany na żądanie (np. Do jedzenia). Należy pamiętać, by zakładać aparat ortodontyczny również na noc, jeśli takie są zalecenia ortodonty.
Stosuje się je przy korekcji wad zgryzu niewymagających obrotu lub znacznego przemieszczenia zębów. Zadowalające efekty terapeutyczne zostaną osiągnięte jedynie przy regularnym stosowaniu.
Zwykle aparaty ortodontyczne ruchome składają się z akrylowej płytki oraz pętli drucianych.
Dzięki rozwojowi technologii, obecnie dostępne są także różne inne rodzaje aparatów ortodontycznych ruchomych, w tym Invisalign oraz Clear Aligner.
Sprawdź, jak prawidłowo czyścić aparat ortodontyczny
Invisalign – rodzaj aparatu ruchomego
Jest to nowoczesne rozwiązanie polegające na leczeniu wad zgryzu za pomocą alignerów czyli przeźroczystych, zdejmowalnych nakładek.
Jest to niemal niewidoczny aparat ortodontyczny, który w dyskretny sposób prowadzi do uzyskania ładnego uśmiechu z prostym uzębieniem .
Nakładki są idealnie dopasowane do indywidualnych potrzeb pacjenta, a efekt końcowy leczenia można poznać już na samym jego początku dzięki planowaniu w programie komputerowym.
Leczenie tym typem aparatu wymaga noszenia alignerów przez ok. 22 godziny na dobę. Można je zdejmować, by spożyć posiłek oraz w celach higienicznych. Z powodu braku stałego przymocowania nakładek do zębów, pozwalają one na prawidłowe wyszczotkowanie zębów oraz swobodne użycie nici dentystycznej. Nakładki należy wymieniać co ok.1-2 tygodnie, zgodnie z decyzją ortodonty.
Aparat Invisalign jest dedykowany głównie osobom dorosłych z uwagi na jego dyskretny wygląd. Można za jego pomocą niwelować niemal wszystkie wady zgryzu, a ilość nakładek zależy od stopnia zaawansowania nieprawidłowości.
Z uwagi na zastosowaną technologię, aparat Invisalign nie jest tanim rozwiązaniem, ale pozwala skrócić czas trwania leczenia ortodontycznego.
Im bardziej skomplikowana wada zgryzu, tym większy jest koszt nakładek z powodu wzrostu ich wymaganej liczby.
Aparat ortodontyczny ruchomy Clear Aligner
Rozwiązanie Clear Aligner to aparat ortodontyczny na zęby , który bazuje na zdejmowalnych przezroczystych nakładkach umieszczanych na szynie .
Mechanizm naprawiający wadę zgryzu opiera się na płytkach dostępnych w trzech grubościach: soft, medium i hard, elastycznych wyciągach oraz tzw. Power Gripach przyklejanych do zębów.
Czas terapii jest krótszy niż przy zastosowaniu rozwiązań tradycyjnych. Szynę nosi się całą dobę, zdejmując jedynie w celu spożycia posiłku.
Aparat ortodontyczny – rodzaje, cena, wskazania
Piękny uśmiech to nie tylko walor estetyczny. Zdrowe i proste zęby są mniej narażone na próchnicę oraz choroby przyzębia.
Niestety, koszty leczenia naszych zębów czy założenia na nie aparatu ortodontycznego są dość duże, a cały proces często wiąże się z dodatkowymi opłatami, takimi jak wizyty kontrolne.
Niemniej jednak aparat ortodontyczny ma wiele zalet i warto rozważyć jego założenie.
1. Co to jest aparat ortodontyczny
Aparat ortodontyczny to popularna metoda leczenia wad zgryzu. Do szerokiej gamy produktów należą aparaty stałe i wyjmowane. To lekarz ortodonta ocenia stopień zaawansowania problemu i decyduje o sposobie leczenia krzywych zębów. Noszenie aparatu ortodontycznego nie jest ograniczone wiekiem pacjenta.
Z metody tej z powodzeniem korzystają i dzieci i dorośli. Jeżeli wada jest duża, pierwsze dni z aparatem ortodontyczny będą bolesne. Ceny aparatów uzależnione są od jego rodzaju.
Należy pamiętać, że poza kwotą uiszczaną w chwili jego zrobienia lub założenia, trzeba będzie opłacać także wizyty kontrolne, które mogą być zalecane nawet raz w miesiącu.
2. Kiedy najlepiej założyć aparat ortodontyczny
Tak naprawdę aparat na zęby można założyć w każdym wieku. Zaleca się jednak kontrolować stan uzębienia już od najmłodszych lat i rozpocząć usuwanie wad zgryzu w wieku dziecięcym. Proces leczenia wad zgryzu jest znacznie prostszy u dzieci niż u dorosłych. Od wieku zależeć będzie też finalnie ile kosztuje aparat na zęby.
Bardzo ważne jest to, że aby w ogóle móc rozmawiać o założeniu aparatu ortodontycznego , absolutnie wszystkie zęby muszą być wyleczone . Dobrze jest także najpierw usunąć tzw. ósemki . Często zdarza się tak, że aparat zakłada się, zanim jeszcze się pojawią, przez co wyrzynające się zęby mądrości mogą po latach na nowo zdeformować zgryz .
3. Jakie są rodzaje aparatów ortodontycznych
Generalnie wyróżnia się dwa rodzaje aparatów: stały i ruchomy . Mogą być one wykonane z metalu, porcelany lub kryształu. W obrębie tych dwóch typów wyróżnia się dodatkowo jeszcze kilka rodzajów , a ponadto dzisiejszy świat oferuje innowacyjne rozwiązania, których celem jest maksymalna poprawa komfortu życia.
3.1. Aparat klasyczny ruchomy
W przypadku dzieci, u których nie wyrosły jeszcze wszystkie stałe zęby, często ortodonta zleca aparat ruchomy.
Taki rodzaj aparatu można zakładać i zdejmować w dowolnym momencie, jednak zaleca się używanie go przynajmniej 12 godzin w ciągu doby.
Ten rodzaj aparatu ma uporczywą nakładkę na język, przez co dzieciom dużo trudniej jest mówić. Najlepszym rozwiązaniem jest więc zakładanie aparatu po przyjściu ze szkoły, a także na noc.
Okres noszenia aparatu ruchomego zależy od wyjściowego stanu uzębienia i szybkości postępowania zmian , jednak zwykle zaleca się noszenie aparatu przez okres 2 lat . Aparat wyjmowany składa się z płyty akrylowej oraz drutów .
3.2. Aparat klasyczny stały
Aparat stały zwykle stosuje się u starszych dzieci i dorosłych. Zakładany jest on w postaci małych kwadratowych nakładek umieszczanych osobno na każdym zębie. Łączone są one drucikiem.
Aby móc założyć aparat, wszystkie zęby muszą być stałe (takiego aparatu nie zakłada się na mleczaki). Leczenie trwa od 1.5 do 2 lat.
Ważna jest wówczas odpowiednia higiena jamy ustnej i dieta, która pomoże zapobiec przebarwieniom pod nakładkami.
Aparat dla wielu osób wygląda nieestetycznie, dlatego powstały alternatywne rozwiązania.
Obecnie można założyć aparat z przezroczystymi nakładkami , których z daleka nie widać lub można założyć go całkowicie z tyłu , po wewnętrznej stronie zębów .
Efekt będzie taki sam, a wrażenia estetyczne dużo lepsze. Przeciwwskazaniami do tego typu aparatu na zęby są choroby przyzębia , a także niskie zęby i nieodpowiednia higiena jamy ustnej .
Niestety takie opcje są dodatkowo płatne i bardzo kosztowne.
3.3. Aparat samoligaturujący
Aparaty samoligaturujące należą do modeli nowoczesnych. Posiadają unikatową budowę, która nie wymaga tak dużej siły ucisku, jak w aparatach klasycznych .
Dzięki temu pacjent odczuwa większy komfort podczas noszenia i korekcji wady zgryzu. Aparat na zęby samoligaturujący nie posiada elementów elastycznych.
Ten model aparatu na zęby pozwala również na poszerzenie uśmiechu .
3.4. Aparat typu Invisalign
Aparat na zęby Invisalign ma formę przezroczystej nakładki , która obejmuje zęby. Nakładkę wymienia się co dwa tygodnie. Model tego aparatu na zęby sprawdza się jednak w przypadku niewielkich wad zgryzu . Aparat na zęby Invisalign należy zdejmować podczas mycia zębów i jedzenia posiłków . Jest to jednak bardzo droga opcja , niedostępna dla wszystkich.
4. Jaka jest cena aparatu ortodontycznego
Aparat na zęby zakłada lekarz ortodonta. Koszt takiego sprzętu wynosi od 3 do nawet 20 tysięcy złotych , w zależności od rodzaju nakładek.
Do kwoty tej należy doliczyć wizyty kontrolne , a także wszystkie zabiegi dentystyczne – leczenie próchnicy, wypełnianie ubytków, usuwanie ósemek – które były konieczne do założenia aparatu.
Koszt jednorazowej wizyty u ortodonty to 150-400 złotych.
Najtańsze są aparaty ruchome , ich cena to około 2-3 tysiące złotych za oba łuki. Warto zapytać ortodontę, czy cena obejmuje jeden, czy oba łuki, jeśli konieczne jest założenie aparatu na wszystkie zęby.
Klasyczny aparat stały kosztuje około 3-6 tysięcy, w zależności od rodzaju nakładek. Najtańsze są te metalowe, najdroższe – przezroczyste i kryształowe. Cena ta zwykle obejmuje oba łuki.
Aparat samoligaturujący to koszt mniej więcej 6 tysięcy za oba łuki, bez wizyt kontrolnych.
Aparaty zakładane po wewnętrznej stronie zębów jest znacznie droższy niż klasyczne rodzaje. Może kosztować nawet od 8 do 15 tysięcy, jednak cena ta obejmuje już zwykle wszystkie wizyty kontrolne .
Najdroższe ze wszystkiego są nakładki prostujące zęby , ponieważ trzeba co jakiś czas wymieniać je na nowe , w innym kształcie. Cena takiego aparatu razem z wizytami kontrolnymi to około 10-20 tysięcy złotych. Jest to koszt całego leczenia.
Aparat ortodontyczny. Ceny, rodzaje i koszty związane z założeniem aparatu na zęby
Ortodoncja to dziedzina stomatologii zajmująca się leczeniem rozmaitych wad zgryzu, wad szczękowo – twarzowych oraz korygowaniem źle ustawionych zębów. Jedną z podstawowych metod leczenia jest zastosowanie aparatu ortodontycznego.
Dzięki stałemu rozwojowi techniki, współcześni pacjenci mają możliwość skorzystania z wielu rodzajów aparatów, które umożliwiają skuteczne leczenie ortodontyczne nie tylko dzieciom i młodzieży, ale również osobom dorosłym, starszym iw podeszłym wieku.
Kiedy warto skonsultować się z ortodontą? Jakie rodzaje aparatów można zastosować w leczeniu i ile nas to będzie kosztować? Źródło: Materiały partnera
Spis treści
Kiedy powinniśmy udać się na konsultację do ortodonty?
Konsultacje ortodontyczną może zlecić nam lub naszemu dziecku stomatolog. Taka wizyta może mieć charakter profilaktyczny lub być pierwszym krokiem do podjęcia leczenia konkretnej wady. Do ortodonty możemy również umówić się sami, jeżeli chcemy zmienić w naszym uśmiechu coś, co szczególnie nam przeszkadza.
Do pierwszej wizyty nie trzeba się w żaden specjalny sposób przygotowywać, ale warto ze sobą wziąć skierowanie (jeśli dostaliśmy je od innego specjalisty), kartę z opisem dotychczasowego leczenia (historię leczenia stomatologicznego i ortodontycznego, jeśli takie było już prowadzone), wyniki badań (np .
zdjęcia RTG lub tomografię). Podczas wizyty u ortodonty zostanie ustalony plan leczenia, jego zakres, etapy i czas trwania oraz koszty.
Dzięki nowoczesnym programom komputerowym będziemy mogli na ekranie monitora oglądnąć potencjalne efekty leczenia, co ułatwi omówienie szczegółów całego procesu oraz dobranie optymalnego aparatu.
Rodzaje aparatów ortodontycznych. Jaki wybrać?
Aparaty ortodontyczne dzieli się ogólnie na aparaty zdejmowane (ruchome) i stałe. Aparaty ruchome to Aparaty stałe to aparaty mocowane do zębów w sposób trwały, na cały okres leczenia. Aparaty stałe różnią się między sobą przede wszystkim rodzajem materiału, z którego zostały wykonane, miejsce mocowania oraz ich widocznością w jamie ustnej pacjenta. Tradycyjne aparaty stałe to aparaty mocowane do przedniej części zęba: metalowe (najpopularniejsze i najtańsze, składające się z metalowych zamków i łuków) lub estetyczne (droższe, zamiast metalowych zamków stosuje się zamki wykonane z materiałów kompozytowych lub porcelanowych, dopasowanych kolorem do barwy zębów konkretnego pacjenta ). Możliwe jest zastosowanie rozwiązań łączonych, w których np. na przednich zębach montuje się aparaty estetyczne, a na bocznych – metalowe. Maksymalnie dyskretne,niewidoczne dla otoczenia pacjenta są z kolei aparaty lingwalne – zamki mocowane są w tym przypadku do językowej (wewnętrznej) części zębów.
Aparaty zdejmowane (ruchome) to aparaty, które nie są mocowane do zębów i można je samodzielnie wyjmować i zakładać. Leczenie ortodontyczne za ich pomocą wymaga dyscypliny pacjenta i ścisłego przestrzegania zaleceń lekarza.
Do niedawna aparaty ruchome (mechaniczne i mechaniczno – czynnościowe) były stosowane wyłącznie w leczeniu i profilaktyce wad zgryzu u dzieci (do 12. roku życia).
Jedną z najnowocześniejszych metod leczenia ortodontycznego jest metoda oparta na aparatach nakładkowych, które mogą być stosowane zarówno w leczeniu ortodontycznym młodzieży, jak i osób dorosłych i których skuteczność ocenia się bardzo wysoko (jest porównywalna, a wybranych przypadkach nawet wyższa niż przy zastosowaniu aparatów stałych). Przezroczyste nakładki (alignery) wykonywane są indywidualnie dla każdego pacjenta, aw toku leczenia zmienia się je co 2,3 lub 4 tygodnie.
Reklama
Jakie są ceny aparatów na zęby? Koszty dodatkowe
Ceny aparatów zębowych są bardzo różne i zależą od rodzaju zastosowanego aparatu oraz materiałów, z których został wykonany. Najtańsze są tradycyjne aparaty zdejmowane, przeznaczone do leczenia dzieci – kosztują ok. 300 – 500 zł za łuk. Ceny aparatów stałych zaczynają się od około 1500 – 2000 zł (za łuk tradycyjnego aparatu metalowego) i sięgają nawet 8-9 tysięcy złotych (za łuk aparatu estetycznego i lingwalnego). Najdroższe jest leczenie za pomocą aparatów nakładkowych, które może kosztować nawet kilkanaście tysięcy złotych za łuk. Na ogólny koszt całego leczenia ortodontycznego składają się również dodatkowe badania oraz wizyty kontrolne u ortodonty.
Ceny i częstotliwość wizyt kontrolnych u ortodonty w trakcie leczenia
Na koszt całego leczenia ortodontycznego złożą się również koszty wizyt kontrolnych u ortodonty. Jeżeli leczymy się prywatnie (leczenie ortodontyczne jest refundowane tylko w ograniczonym zakresie i wyłącznie dzieciom do 12 roku życia), to musimy liczyć się z wydatkiem około 50-100 zł za wizytę. Jak często będziemy musieli odwiedzać gabinet ortodonty w toku leczenia? Będzie to zależało przede wszystkim od rodzaju założonego aparatu i etapu leczenia. Najczęściej wizyty kontrolne odbywają się co 4-6 tygodniu lub co 8 tygodni (w przypadku aparatów samoligaturujących się). Jeżeli plan leczenia zakłada, że będzie ono trwało 18 miesięcy, możemy obliczyć, że na same wizyty kontrolne w tym czasie zapłacimy od około tysiąca do nawet 2-3 tysięcy złotych.Droższe mogą okazać się wizyty w toku leczenia za pomocą aparatów ruchomych – podczas wizyt przygotowywane i dopasowywane będą poszczególne elementy aparatu lub kolejne nakładki (w przypadku leczenia aparatami nakładkowymi). Dodatkowy koszt mogą wygenerować kontrolne badania RTG, które pozwalają na szczegółowe monitorowanie postępów leczenia.
Tekst opublikowany we współpracy z Mediraty.
Oceń artykuł
(Liczba ocen 15)
Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie!
Aparat ortodontyczny – aktualne ceny, rodzaje, trendy. Jaki aparat wybrać?
Oczywiste jest, że wszelkie dysfunkcje zgryzu powstają już w najmłodszych latach życia dziecka. Ssanie kciuka i nieodpowiedni rodzaj smoczka to najczęstsze powody pojawienia się pierwszych problemów z zębami. Wczesne wykrycie i korekcja np.
za pomocą aparatu ortodontycznego, pozwala na osiągniecie perfekcyjnego stanu uzębienia w niedługim czasie i jak najmniejszym kosztem. Nieleczone mogą (i zazwyczaj tak się dzieje) przysporzyć wielu kłopotów ze zgryzem w późniejszym życiu dziecka.
Certyfikowane kliniki pomagają młodym pacjentom przejść bezboleśnie i szybko proces korygowania wady i gwarantują niezwykłe efekty po leczeniu. Jeśli nie podejmie się żadnych kroków wada powiększa się i utrudnia życie. Staje się przyczyną przeróżnych problemów logopedycznych, np.
seplenienia, krzywizn zębów trudności w oddychaniu, jedzeniu, a nawet prowadzi do zniekształcenia twarzy. Co więcej, mogą się rozwinąć różne choroby dziąseł, przyzębia, ale również próchnica. Zęby są po prostu słabsze i łamliwe.
Aparat na zęby – w jakim wieku?
Generalnie jest taka zasada, że wady zgryzu leczy się w momencie wyrżnięcia wszystkich zębów stałych, czyli około 11 roku życia (choć nie jest to regułą). Ortodonta ocenia rodzaj i zaawansowanie dysfunkcji zgryzu i ukierunkowuje na konkretne leczenie, które może trwać od 1,5 do 2,5 roku.
Trzeba jednak pamiętać, że na noszenie aparatu stałego mogą zdecydować się także osoby o wiele starsze, np. 30 czy 40 latki. Korekcja wad zgryzu jest w tym wieku jak najbardziej możliwa. Może trwać trochę dłużej, ale zawsze przywraca piękny uśmiech oraz wpływa na kształt ust oraz twarzy.
Wygląda się młodziej i atrakcyjniej.
Rodzaje aparatów ortodontycznych
Każda dobra klinika oferuje swoim pacjentom mnóstwo ciekawych rozwiązań, dlatego nie ma problemu z dopasowaniem do siebie tego najodpowiedniejszego.
Przede wszystkim aparat musi podobać się wizualnie, z czym nie ma problemu, biorąc pod uwagę wielość kolorów i różny sposób zakładania. Najtańsze są te, wykonane na bazie metalu. Mogą mieć mniejsze lub większe zamki, zależnie od wyboru pacjenta.
Posiadają pamięć kształtu i są zbudowane z rurek, ligaturek oraz łuków. Mogą być wykonane z niklu lub tytanu. Oczywiście istnieje możliwość wyboru koloru ligaturek.
Aparaty szafirowe
To zdecydowanie droższa opcja, ale jakże ciekawa pod względem estetycznym. Są to aparaty podobne w swojej strukturze do szkła. Ich przeźroczystość połączona z ceramicznymi lub porcelanowymi zamkami wygląda bardzo efektownie. Jeśli ktoś szuka aparatu, którego prawie w ogóle nie widać podczas noszenia, ten powinien spełnić jego oczekiwania w stu procentach.
Aparaty lingwalne
Zakłada się je od strony wewnętrznej jamy ustnej, czyli inaczej niż w tradycyjnych aparatach. Zamki wykonywane są pojedynczo i indywidualnie dla każdego pacjenta. Komfort noszenia i estetyka stoją na najwyższym poziomie, ale cena niestety jest również wysoka.
Aparaty samoligaturujące
Popularność takiej formy leczenia wad zgryzu jest coraz większa. Aparat różni się znacznie w budowie od zwykłych – metalowych czy szafirowych.
Objętość zamków jest mniejsza, natomiast łuk jest ruchomy, dzięki czemu korekcja wad zgryzu trwa krócej. Działa na zasadzie aktywnych klapek, utrzymujących łuk ortodontyczny w zamkach.
Aparat samoligaturujący dostępny jest w dwóch wariantach do wyboru – zwykłym oraz light, z przeźroczystymi zamkami. Aparat jest prawie niewidoczny na zębach.
Clear Aligner
To innowacyjny sposób leczenia wad zgryzu w ortodoncji za pomocą przezroczystej szyny korygującej. Nakładki prostujące zęby zyskują sobie coraz większą liczbę zadowolonych pacjentów, szczególnie wśród osób starszych.
Uwielbiane są za niezwykły poziom estetyki i komfortu noszenia. Można je zdejmować, myć i spokojnie jeść, dlatego nie ma problemu z utrzymaniem jak największego poziomu higieny jamy ustnej i zębów.
Co więcej, efekty ich stosowania są rewelacyjne i w niczym nie odbiegają od efektów leczenia tradycyjnymi aparatami.
Jak wygląda zakładanie aparatu ortodontycznego
Niektórzy boją się pierwszej wizyty, jak i całego procesu leczenia. Jest to jednak niepotrzebne, ponieważ profesjonaliści w dobrej klinice zadbają o każdy szczegół, wyznaczając jak najlepszą ścieżkę korekcji wad zgryzu.
Pierwsze spotkanie z ortodontą ma na celu ocenienie dysfunkcji zgryzu i wyznaczenie konkretnego postępowania korekcyjnego.
Nie u każdego pacjenta każdy rodzaj aparat spełni swoje zadanie w stu procentach, dlatego dobry fachowiec wybierze najodpowiedniejsze rozwiązanie.
Kolejny etap leczenia to pobranie gipsowego wycisku, na bazie którego przygotowywany jest aparat ortodontyczny. Czas oczekiwania nie jest długi, jednak trzeba poczekać trochę więcej, bo ok. 5 tygodni, kiedy pacjent zdecyduje się na aparat lingwalny.
Następnie zęby oczyszczane są z osadów i przygotowywane pod zamki, które przykleja się specjalnym klejem. Konieczne jest naświetlenie ich lampą polimeryzacyjną, dzięki której aparat będzie trwale trzymał się na zębach przez kolejne miesiące.
Na tym etapie do zamków przytwierdzany jest łuk, który w zwykłych aparatach metalowych podtrzymywany jest przez ligatury. Wszystko trwa od ok. 45 minut do 2 godzin, także nie jest tak strasznie i długo, jak by się mogło niektórym wydawać.
Ile kosztuje aparat na zęby?
To zależy od kilku czynników. Przede wszystkim kwota za całe leczenie wynika z rodzaju aparatu, wady zgryzu i jej zaawansowania. Ceny za aparat stały zaczynają się od 1500 zł a kończą na ok. 9 tys.
za aparat lingwalny. Do tego trzeba doliczyć kontrolne wizyty, demontaż i czyszczeni zębów. W cenę należy wliczyć także opracowanie planu leczenia i wykonanie zdjęcia RTG.
Każda cena warta jest jednak zdrowego uśmiechu.
Zalety dobrego zgryzu
Trzeba pamiętać, że krzywe zęby są podatne na ścieranie i ubytkowanie szkliwa. Mogą też w przyszłości rozwinąć się różne choroby związane z dziąsłami i przyzębiem, a szczególnie próchnica.
Jeśli wszystko jest w porządku, dziecko nie tylko promiennie się uśmiecha, ale też nie odczuwa dolegliwości bólowych.
Wybór aparatu stałego to bardzo dobry pomysł w każdym wieku, ale najlepiej zatroszczyć się o zdrowe zęby już od najmłodszych lat.
