Askarioza – przyczyny, objawy i leczenie

Glista ludzka stanowi jeden z najpowszechniejszych ludzkich pasożytów. Jaja pasożyta są przyczyną wystąpienia choroby – glistnicy, która w początkowym etapie może przebiegać bezobjawowo, ale wraz z rozwojem skutkuje pojawieniem się niepokojących objawów. Przewlekłe zakażenie może skutkować wystąpieniem powikłań w postaci niedożywienia czy objawów niedoboru witamin. Co ważne, w niektórych przypadkach może rozwinąć się również sepsa. Jakie zatem są objawy i przyczyny zakażenia glistą ludzką? Na czym polega leczenie glistnicy? Czy zakażenie glistą ludzką jest zaraźliwe?

Co to jest glista ludzka?

Glista ludzka (łac. Ascaris lumbricoides hominis) stanowi jeden z pasożytów z grupy nicieni. Jest pasożytem układu pokarmowego, który żeruje w jelicie cienkim i wywołuje glistnicę. Warto również wiedzieć, jak wygląda glista ludzka. Pasożyt ma walcowaty kształt i posiada otwór gębowy.

Co ciekawe, samice mogą osiągać nawet długość do 40-50 cm, natomiast samce 15-35 cm. Glisty ludzkie żywią się treścią jelita cienkiego. W jelicie cienkim wylegają się larwy, skąd z czasem przenikają do naczyń krwionośnych i chłonnych.

Należy wskazać, że cykl rozwojowy glisty ludzkiej trwa około 2-3 miesięcy.

Przyczyny zakażenia glistą ludzką

Glista ludzka jest pasożytem, ​​który do organizmu człowieka może przedostać się na różne sposoby. Najczęstszą przyczyną zakażenia jest nieodpowiednia higiena osobista. Choroba pojawia się zazwyczaj u osób, które po skorzystaniu z toalety bądź przed jedzeniem nie myją rąk.

Dlatego człowiek zaraża się glistą poprzez spożycie jaja, które zawiera inwazyjną postać larwy. Jaja glisty ludzkiej mogą znajdować się na brudnych owocach i warzywach, ale źródłem pasożyta może być również piasek z piaskownicy lub woda z jezior.

Warto wskazać, że larwa przenika przez ścianę jelita cienkiego do naczyń krwionośnych, gdzie wraz z krwią trafia do wątroby, skąd przedostaje się do sera i następnie do płuc. Inwazyjna larwa z naczyń włosowatych przedostaje się do pęcherzyków, po czym kieruje się w stronę tchawicy i gardła.

Następnie wraz z odkrztuszoną i połkniętą wydzieliną ponownie trafia do przewodu pokarmowego.

Zakażenie glistą ludzką zazwyczaj jest bezobjawowe. Niepokojące symptomy pojawiają się dopiero wówczas, kiedy dojdzie do intensywnej inwazji pasożytów. Wiąże się to z brakiem składników mineralnych i witamin, zaburzoną pracą układu pokarmowego i układu odpornościowego, który zmaga się z toksynami pochodzącymi z rozkładania obumarłych pasożytów.

Glistnica wiąże się wtedy z pojawieniem się objawów alergicznych, wśród których należy wymienić pokrzywkę, świąd skóry, obrzęk twarzy, łzawienie, a niekiedy również zapalenie spojówek i suchy kaszel. Ponadto pojawić się mogą objawy neurologiczne – bóle głowy, a nawet migrena. Zakażenie glistą ludzką może dawać także objawy ze strony układu nerwowego.

Glistnica wiąże się w tym przypadku z bezsennością, nadmierną pobudliwością nerwową i może dawać objawy, które przypominają padaczkę. Dodatkowo, pojawiają się symptomy zlokalizowane w układzie pokarmowym, tj ból brzucha, nudności i wymioty czy okresowa biegunka.

Należy wskazać, że zakażenie glistą ludzką i towarzyszące temu objawy stanowią kwestię osobniczą i zależą od indywidualnej wrażliwości. Niekiedy jedna glista ludzka może skutkować wystąpieniem poważnych objawów w postaci uporczywej pokrzywki, zaburzeń nerwowych oraz jelitowych.

Co ważne, objawy chorobowe glistnicy mogą być wywołane przez przemieszczające się larwy i dorosłe nicienie, które zlokalizowane są w jelicie. Należy wskazać, że groźnym powikłaniem glistnicy jelitowej jest glistnica narządowa, będąca skutkiem nietypowego umiejscowienia się glisty ludzkiej.

W tym przypadku dorosłe glisty opuszczają typowe dla nich środowisko – jelito cienkie – i przebijają jego ściany, wędrując do przewodów, m.in. żółciowego czy trzustkowego. Mogą powodować miejscowe stany zapalne, a niekiedy również powiększenie wątroby, a nawet zapalenie płuc.

Leczenie glisty ludzkiej poprzedzone musi być diagnozą. Rozpoznanie zakażenia glistą ludzką możliwe jest na podstawie obecności jaj pasożyta w rozmazach świeżego kału oraz dzięki testom serologicznym, które badają obecność swoistych przeciwciał, skierowanych przeciwko antygenom glisty ludzkiej.

Warto również wskazać, że w niektórych przypadkach obecność dorosłego pasożyta – nicienia – możliwa jest do stwierdzenia w kale bądź w wymiocinach. Postawienie jednoznacznej diagnozy umożliwia wdrożenie odpowiednich metod leczenia – farmakoterapii.

Terapia polega zazwyczaj na zastosowaniu leków przeciwpasożytniczych, które podawane są doustnie poprzez jednorazowe zażycie dawki. Zastosowane leki powodują obumarcie pasożyta i wydalenie go wraz z kałem. Niemniej jednak należy podkreślić, że leczenie to należy powtórzyć po około 2-3 tygodniach w celu profilaktycznym.

Istnieje bowiem ryzyko ponownego zakażenia jelita przez larwę glisty ludzkiej, które przebywać mogą w naczyniach krwionośnych bądź w układzie oddechowym. Częstym pytaniem jest to, jak długo trwa leczenie? Należy wskazać, że czas leczenia jest kwestią indywidualną.

O wyleczeniu można mówić wówczas, kiedy objawy ustąpią oraz z organizmu zostanie wydalony pasożyt. W leczeniu pomocne mogą być również domowe sposoby, które polegają na włączeniu do diety świeżych porów, czosnku oraz pestek z dyni.

Bibliografia:

Hadaś E., Derda M., Pasożyty – zagrożenie nadal aktualne, Problemy Higieny i Epidemiologii 2014 року, nr 95 (1)

Na które pasożyty należy uważać latem?

Choroby wywołane przez pasożyty zwane są parazytozami. Można się nimi zarazić właściwie wszędzie, jednak do najczęstszych przyczyn wnikania pasożytów do organizmu możemy zaliczyć:

• spożywanie brudnych owoców i warzyw,
• wkładanie brudnych rąk do buzi i obgryzanie paznokci,
• picie nieprzegotowanej lub zanieczyszczonej wody,
• niewystarczająca higiena osobista, np. niemycie rąk po skorzystaniu z toalety,
• brak gruntownego sprzątania w pomieszczeniach,
• używanie niewystarczająco wypranej pościeli i ręczników,
• jedzenie potraw w przypadkowych miejscach,
• częsty kontakt z dzikimi lub obcymi zwierzętami,
• nieregularne odrobaczanie i brak dbania o czystość zwierząt domowych,
• częste podróże i korzystanie z transportu publicznego,
• powietrze zanieczyszczone jajami pasożytów,
• ukąszenia i ugryzienia przez owady,
• kąpiele w zbiornikach wodnych oraz korzystanie z basenu,
• zakażenia w łonie matki,
• czynnikami sprzyjającymi zakażeniu są zmęczenie, brak snu, stres i obniżenie odporności.

Pasożyty człowieka należą do różnych grup taksonomicznych, takich jak pierwotniaki, płazińce, nicienie czy stawonogi. Ze względu na miejsce występowania dzielimy je na wewnętrzne lub zewnętrzne, które mogą bytować między innymi w:

• jelitach,
• wątrobie,
• płucach,
• mięśniach i stawach,
• krwi,
• gałkach ocznych,
• mózgu,
• skórze.

Lato to okres szczególnie sprzyjający zakażeniom pasożytniczym

W czasie wakacji spędzamy długie godziny na plaży, placu zabaw czy wędrówkach, podczas których często trudno o właściwą higienę osobistą, a dodatkowo jesteśmy narażeni na atak komarów i kleszczy. To właśnie dlatego okres urlopu powinien stanowić nie tylko wyczekiwany odpoczynek, ale też czas wzmożonej czujności, by uchronić się przed następującymi pasożytami:

Owsik ludzki ( Enterobius vermicularis )

Pasożyt ten wywołuje chorobę zwaną owsicą. Osobniki bytują w jelicie grubym człowieka, często nie dając żadnych objawów.

Owsiki to zdecydowanie jedne z najbardziej rozpowszechnionych pasożytów w naszej strefie klimatycznej, stąd wysoki odsetek chorych wśród dzieci (od 40% do 100% w izolowanych grupach) i dorosłych (około 20%) mieszkających w Polsce.

Głównymi objawami jest swędzenie i zaczerwienienie odbytu, aw kale można zaobserwować prawie centymetrowe białe osobniki. Niestety owsiki są trudne do zwalczenia, gdyż chory może ulegać wielokrotnemu samozarażeniu.

Jaja przenoszone są głównie poprzez brudne ręce oraz przedmioty codziennego użytku. W przypadku zdiagnozowania owsicy konieczne jest leczenie farmakologiczne, wzmożona higiena osobista oraz gruntowne sprzątanie swojego otoczenia.

Przeczytaj również: Wszy i owsiki u dzieci

Glista ludzka ( Ascaris lumbricoides )

Jest to pasożyt należący do robaków obłych, które mogą występować nawet u 25% populacji w skali całego globu. Glista ludzka osiąga długość kilkudziesięciu centymetrów i bytuje w jelicie cienkim człowieka.

Pasożyt wywołuje chorobę zwaną glistnicą (askariozą), której objawami mogą być między innymi pokrzywka, zaburzenia jelitowe, dysfunkcje ze strony układu nerwowego, obrzęk twarzy, suchy kaszel czy też zapalenie spojówek.

Larwy glisty wędrują w ciele człowieka, uszkadzając tym samym ściany jelita, wątrobę i płuca. Zarażenie glistą ludzką wynika często z nieprzestrzegania higieny osobistej.

Włosogłówka ludzka ( Trichuris trichiura )

Jest jednym z najczęściej występujących nicieni w Polsce. Umiejscawia się w jelicie ślepym i grubym człowieka. Pasożytem możemy zarazić się poprzez pożywienie (np. Brudne owoce i warzywa) oraz niewystarczającą higienę osobistą. Objawami, które powinny nas zaniepokoić, są zawroty głowy, nudności, ból brzucha, biegunka z pasmami krwi, anemia i rozdrażnienie.

Tasiemce ( Cestoda )

Wtym np. tasiemiec bąblowiec (Echinococcus granulosus), który jest pasożytem występującym przede wszystkim u psowatych. Larwy mogą występować u człowieka (żywiciel pośredni), co powoduje, że bąblowica staje się coraz częściej diagnozowaną chorobą.

 

Do zakażenia dochodzi w wyniku kontaktu ze zwierzęciem lub poprzez przedmioty codziennego użytku, które zostały zanieczyszczone jajami.

Ze względu na wysokie ryzyko występowania bąblowicy powinniśmy regularnie odrobaczać psy oraz zachować szczególną czystość w miejscach funkcjonowania razem ze zwierzętami domowymi.

Toksoplasma gondii

Należy do pierwotniaków i wywołuje chorobę zwaną toksoplazmozą, która jest niebezpieczna szczególnie dla kobiet w ciąży. Niestety zakażenie może doprowadzić do poronienia, a skutki występujące u noworodków bywają niezwykle poważne (wodogłowie, niedorozwój umysłowy, zapalenie siatkówki i naczyniówki).

Charakterystycznymi objawami potwierdzającymi obecność pasożytniczego pierwotniaka w organizmie człowieka jest gorączka, bóle głowy, zaburzenia ze strony układu oddechowego, powiększenie wątroby i śledziony, a nawet zapalenie opon mózgowych i mózgu.

Do zakażenia dochodzi poprzez jedzenie surowego mięsa lub innej skażonej żywności oraz kontakt z kałem zainfekowanych zwierząt.

Przeczytaj również: Toksoplazmoza – objawy, profilaktyka i leczenie

Włosień kręty ( Trichinella spiralis )

Jest pasożytem, ​​którego rezerwuarem w przyrodzie są gryzonie. U człowieka wywołuje chorobę zwaną włośnicą, którą można się zarazić poprzez zjedzenie niedogotowanego bądź surowego mięsa wieprzowego lub dzika.

Głównymi objawami obecności włośnia krętego w naszym organizmie mogą być bóle jamy brzusznej, bóle i zawroty głowy, apatia i brak apetytu, nudności, biegunki, kłopoty ze snem, swędzenie skóry, obrzęki twarzy, a także sztywność szyi, karku i ud.

Niestety może dojść nawet do uszkodzenia serca i płuc, co stanowi zagrożenie życia u osoby zarażonej tym pasożytniczym nicieniem.

Pchły ( Siphonaptera )

Występują przede wszystkim w miejscach, gdzie mieszkają zwierzęta domowe. U ludzi mogą wywoływać reakcje alergiczne obejmujące między innymi swędzenie skóry, zaczerwienienie i stany zapalne.

Ich jaja i larwy są wszędobylskie – mogą osiąść na meblach, kanapach, dywanach, dlatego w zwalczaniu pasożytów konieczne jest gruntowne wysprzątanie wszystkich pomieszczeń.

Aby uniknąć problemu pcheł u zwierząt domowych, warto stosować krople, obroże i szampony przeciwpchelne.

Wszy ( Anoplura ), np. wesz głowowa ( Pediculus humanus capitis )

Te pasożyty budzą odrazę i stanowią wstydliwy problem u wielu osób, niezależnie od wieku. W praktyce okazuje się, że wszawica (pedikuloza) jest chorobą dość często występującą, nawet u ludzi bardzo dbających o higienę.

Ryzyko wystąpienia wszawicy związane jest z przebywaniem w skupiskach ludzi, dlatego zawsze trzeba regularnie sprawdzać włosy u dzieci wyjeżdżających na kolonie czy przebywających w żłobkach, przedszkolach i szkole. Głównym objawem jest swędzenie i zaczerwienienie skóry głowy.

Leczenie wszawicy jest łatwe do wdrożenia poprzez użycie preparatów, które bez problemu zakupimy w aptece. Ważne, by jak najszybciej zwalczyć problem, gdyż wszy mogą przenosić groźne choroby, takie jak tyfus plamisty czy dżuma.

Zarodziec malaryczny ( Plasmodium malariae)

Ten pierwotniak wywołuje malarię, zwaną zimnicą. Pasożyt ten występuje w krajach tropikalnych, więc powinniśmy na niego uważać szczególnie podczas zagranicznych wyjazdów. Wektorem przenoszącym niebezpiecznego pierwotniaka są komary, dlatego ważna jest prewencja przed ukąszeniami tych owadów.

Pasożyt atakuje krwinki czerwone, w których może się namnażać, doprowadzając do prawdziwego spustoszenia w naszym organizmie. Głównymi objawami jest osłabienie organizmu, gorączka i dreszcze, bóle głowy, bóle mięśniowe, nudności i wymioty, biegunka, nadmierne pocenie się.

Skutki zarażenia pasożytniczym pierwotniakiem mogą być naprawdę poważne – począwszy od uszkodzenia narządów wewnętrznych, poprzez zmiany neurologiczne, aż po śpiączkę i zagrożenie życia pacjenta.

Przeczytaj również: Malaria – przyczyny, objawy, leczenie, miejsce występowania

Pełzak czerwonki ( Entamoeba histolytica )

Pasożyt występujący głównie w obszarze strefy tropikalnej, więc ryzyko zakażenia występuje podczas egzotycznych wakacji. Choroba wywołana przez pełzaka to pełzakowica, zwana też biegunką amebową. Objawami zakażenia jest gorączka, ból brzucha, nudności i wzdęcia oraz krwista biegunka z dużą ilością śluzu. Niestety często dochodzi też do uszkodzeń wątroby, śledziony czy mózgu.

Lamblie , a właściwie ogoniastki jelitowe ( Giardia lamblia , Giardia intestinalis , Giardia duodenalis )

Pierwotniaki z grupy wiciowców, które powodują chorobę zwaną giardiozą. Do charakterystycznych objawów należą tłuste biegunki, wzdęcia i ból brzucha, nudności, wymioty, gorączka, osłabienie organizmu i utrata wagi.

U niektórych pacjentów choroba mija samoistnie, jednak w przypadku obniżonej odporności giardioza przechodzi w wyniszczającą formę przewlekłą, a chory wymaga hospitalizacji.

Do zakażenia dochodzi w wyniku niewystarczającego dbania o higienę osobistą i spożycia pokarmu lub wody skażonej ludzkim kałem. Każdego roku w naszym kraju odnotowywanych jest co najmniej tysiąc przypadków giardiozy, jednak dane te wydają się być bardzo niedoszacowane.

Należy też wspomnieć, że dużym problemem diagnostycznym są fałszywie ujemne wyniki analizy obecności oocytów lamblii w kale człowieka, dlatego każdy uzyskany wynik należy powtórzyć.

Świerzbowiec ludzki ( Sarcoptes scabei )

Pasożytniczy pajęczak, który wywołuje dobrze znaną chorobę skóry, zwaną świerzbem. Dolegliwość objawia się swędzeniem, zgrubieniem naskórka, występowaniem pęcherzy, przeczosów i wysypki, czemu często towarzyszą stany zapalne.

Świerzbowcem bardzo łatwo się zarazić przez bezpośredni kontakt z osobą zakażoną, więc zachowanie higieny osobistej i częsta dezynfekcja rąk to najważniejszy aspekt w prewencji choroby.

W przypadku jej zdiagnozowania leczeniu powinny poddać się wszystkie osoby z bliskiego otoczenia pacjenta, nawet jeśli nie wystąpiły u nich żadne z objawów.

Powyższa lista zawiera tylko niektóre przykłady pasożytów, którymi możemy zarazić się w czasie letniego odpoczynku.

Pamiętajmy, że czas wakacji od pracy czy obowiązków, nie powinien być okresem przerwy od dbania o higienę osobistą i czystość w swoim otoczeniu.

Zwracamy uwagę na jakość pożywienia i wody, używamy odpowiednich środków ochrony oraz zwyczajnie przyglądajmy się miejscu wakacyjnych wypraw, by do domu powrócić zdrowym i bez pasożytujących intruzów w naszym organizmie.

Przeczytaj również: Świerzb – jak go wyleczyć?

Źródła:

• Flies, I. (2017). Wektory przenoszące choroby pasożytnicze, bakteryjne i wirusowe człowieka. I. Muchówki (Diptera). Hygeia , 52 (2), 96-102.
• Hadaś, E., & Derda, M. (2014 року). Pasożyty-zagrożenie nadal aktualne. Probl Hig Epidemiol , 95 (1), 6-13.
• Hadaś, E. (2017). Wektory przenoszące choroby pasożytnicze, bakteryjne i wirusowe człowieka. III. Ptaki i gryzonie. Hygeia , 52 (4), 321-325.
• Pomorska-Wesołowska, M. (2019). Pasożyty jako czynniki etiologiczne zakażeń szpitalnych. Zakażenia XXI wieku , 2 (2), 93-101.
• https://gis.gov.pl/zdrowie/wszawica-choroba-ktora-trzeba-leczyc-a-nie-nalezy-sie-wstydzic/ (Data dostępu: 16.07.2020).

Odpowiedzi na pytania naszych czytelników

Askarioza

Glistnica, inaczej askarioza, ascariosis, to robacznica, choroba pasożytnicza człowieka wywoływana przez glisty, Ascaris lumbricoides, pasożyty jelita cienkiego.

Inne gatunki glisty występujące u innych ssaków mogą także być groźne człowieka, np. glista świńska Ascaris suis, czy glista psia lub kocia Toxocara canis i cati.

Masowe inwazje pasożytów i powikłania askariozy powodują do 20000 zgonów rocznie na całym świecie.

Szacuje się, że około 1 miliard ludzi jest zarażonych tym pasożytem. Najczęściej z zarażeniem można się spotkać w krajach z problememi z kanalizacją (Azja, Afryka). W Europie iw Polsce glistnicę stwierdza się w bardzo rzadkich przypadkach.

Objawy askariozy: czasem glistnica jelitowa może nie dawać objawów. Generalnie, chorzy na askariozę skarżą się na nadpobudliwość nerwową, uporczywy ból gardła, problemy ze snem, bóle brzucha i wątroby nie zawsze mające związek z jedzeniem , wzdęcia, zaparcia i tzw.

kruczenia jelit, duszności w spoczynku lub przy wysiłku, puste odbijanie, odbijanie goryczą, ssanie w brzuchu, chudnięcie, niedokrwistość, spadek aktywności oraz obniżenie zdolności do pracy, kaszel, obrzęki twarzy, zawroty głowy.

W przypadku masowego zarażenia i zagnieżdżenia się większej ilości pasożytów w krótkim odcinku jelita lub przewodów żółciowych pojawiają się objawy niedrożności przewodu pokarmowego i żółtaczki mechanicznej.

Rozpoznanie: stwierdzenie jaj lub całego pasożyta w kale. Możliwość stwierdzenia obecności jaj w kale występuje kiedy samice glisty ludzkiej osiągają dojrzałość płciową i zaczynają składać jaja , czyli ok. 2,5 miesiąca od zarażenia.

Leczenie: prowadzone przez lekarza. Podawanie leków: pyrantelu, albendazolu albo mebendazolu. Przy masowym zarażeniu podaje się cytrynian piperazyny. Dieta: glisty nie lubią świeżych porów, czosnku, pestek z dyni iw konsekwencji opuszczają przewód pokarmowy żywiciela wraz z kałem .

Zapobieganie : przestrzeganie higieny osobistej, dokładne mycie pod bieżącą wodą warzyw i owoców, zabezpieczenie gleby i wody przed dostaniem się do nich jaj glisty z kałem , unikanie picia wody nie przegotowanej, leczenie wszystkich wykrytych przypadków glistnicy, dokładne niszczenie glist wydalonych w czasie leczenia, zabezpieczenie dołów kloacznych i odchodów ludzkich przed owadami, które mogą przenieść jajeczka glisty ludzkiej na naczynia kuchenne i jedzenie , unikaniu zabawy dzieci w brudnych miejscach (np. piaskownicy).

 

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy askariozy

Glistnica, inaczej askarioza, ascariosis, to robacznica, choroba pasożytnicza człowieka wywoływana przez glisty, Ascaris lumbricoides, pasożyty jelita cienkiego. Inne gatunki glisty występujące u innych ssaków mogą także być groźne człowieka, np. glista świńska Ascaris suis, czy glista psia lub kocia Toxocara canis i cati. Masowe i … czytaj więcej

Przewlekła rzekoma niedrożność jelit to zespół objawów oraz cech niedrożności przewodu pokarmowego, spowodowanych istotnymi zaburzeniami motoryki jelit, w którym dodatkowo nie stwierdza się czynnika blokującego światło jelit. czytaj więcej

glistnica

• Glistnica – patogeneza Po zarażeniu w przewodzie pokarmowym z inwazyjnych jaj uwalniają się larwy, które przedostają się przez śluzówkę jelita do krwi, a następnie do wątroby oraz płuc. W dalszej kolejności przemieszczają się one do pęcherzyków płucnych i dalej, przez oskrzeliki i oskrzela, do gardła. https://www.medonet.pl/choroby-od-a-do-z/choroby-pasozytnicze,glistnica-objawy…
• Glistnica (askarioza, łac. Ascariosis, ang. Ascariasis) – choroba pasożytnicza powodowana przez glisty https://pl.wikipedia.org/wiki/Glistnica
• Glistnica – objawy kliniczne Zarażenie glistnicą może przebiegać bezobjawowo, szczególnie przy jego niskiej intensywności. Pierwsze objawy związane są z wędrówką larw wylęgających się w żołądku i jelicie cienkim, które aktywnie przechodzą przez błonę śluzową iz układem żylnym oraz chłonnym trafiają do wątroby, a … https://www.medonet.pl/choroby-od-a-do- z / choroby-pasozytnicze, glistnica-objawy …
• 3) glistnica płucna → leczenie objawowe (β 2-mimetyk wziewnie, ew. Glikokortykosteroid po). Nie stosuj w tej fazie leków przeciwpasożytniczych, ponieważ nie ma pewności co do ich skuteczności przeciwko larwom w płucach, a przebieg kliniczny zarażenia we wczesnej fazie rzadko jest ciężki. https://www.mp.pl/interna/chapter/B16.II.4.24.4.3.
• Glistnica narządowa – objawy. Groźnym powikłaniem glistnicy jelitowej może być glistnica narządowa, która jest wynikiem nietypowego umiejscowienia się pasożyta pod wpływem pewnych pokarmów, leków oraz toksyn pochodzących od drobnoustrojów, także wysokiej temperatury. https://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/choroby-pasozytnicze/glista-ludzka-objawy-i…
• Glista ludzka (Ascaris lumbricoides) to pasożyt przewodu pokarmowego, który jest przyczyną choroby o nazwie glistnica. Na zakażenie najbardziej narażone są osoby, które nie przestrzegają zasad higieny, np. nie myją rąk po wyjściu z toalety lub jedzą niemyte owoce lub warzywa. https://portal.abczdrowie.pl/glista-ludzka
• Ponieważ glistnica występuje szczególnie często w krajach z nierozwiniętym problemem kanalizacji (w południowo-wschodniej Azji ponad 80%, w Afryce 34% populacji – głównie dzieci) w czasie podróży w ww. rejony należy zachować szczególnie daleko posuniętą ostrożność i standardy higieniczne. https://poradnik.grascare.com/pl/glistnica
• Look up the Polish to English translation of glistnica in the PONS online dictionary. Includes free vocabulary trainer, verb tables and pronunciation function. https://en.pons.com/translate/polish-english/glistnica
• Glistnica – rozpoznanie choroby. Rozpoznanie glistnicy nie należy do prostych. Choroba może nie dawać żadnych objawów. Z drugiej strony objawy mogą mogą świadczyć o występowaniu innych chorób. Najprostszy sposób na rozpoznanie glistnicy to zauważenie pasożyta w kale lub wymiocinach. https://twojmedyk.pl/glista-ludzka-charakterystyka-objawy-zapobieganie-leczenie-glistnicy
• Glistnica jest chorobą, którą wywołuje glista ludzka. Dorosłe osobniki pasożyta osiągają wielkość od 20-40 cm. Larwa glisty ludzkiej dorasta w ciągu 2-3 miesięcy w jelicie cienkim. Do zakażenia może dojść min. poprzez kontakt ze środowiskiem zewnętrznym, tj. glebą lub wodą, poprzez spożycie nieumytych warzyw lub owoców lub kontakt ze zwierzętami. www.ukladu-pokarmowego.objawy.net/Objawy+glistnicy

Glistnica (Askarioza)

Glista ludzka (ascaris lumbricoides) jest robakiem obłym należącym do nicieni (nematoda) dochodzącym do 25 cm długości i 0,6 cm średnicy. Glistnica może powodować objawy od strony układu oddechowego, pokarmowego i skóry, a także bardzo groźne powikłania.

Cykl rozwojowy rozpoczyna złożenie jaj przez samice w ilości około 200 000 sztuk na dobę, które następnie są wydalane z kałem. W jaju znajduje się zarodek, który potrzebuje 3 tygodni do przekształcenia się w larwę.

Larwa dostaje się do organizmu człowieka przez połknięcie, następnie po dostaniu się do jelita cienkiego wydostaje się z jaja i wędruje do płuc, gdzie rośnie do długości 1 mm w czasie 10 dni (zwiększa swoja długość 10-krotnie).

Kolejny etap rozwoju to to przeniknięcie z pęcherzyków płucnych przez drogi oddechowe do gardzieli, gdzie zostaje następnie połknięta, umiejscawia się w jelicie cienkim. Po kolejnych dwóch miesiącach glista uzyskuje postać dorosłą.

Intensywność zakażenia może być różna od pojedynczego osobnika do setek sztuk. Glisty mają skłonność do wnikania w ciasne przewody oraz do skupiania się w kłąb.

Działanie chorobotwórcze glistnicy to:

• działanie mechaniczne (wędrówka larw i dorosłych pasożytów przez delikatne tkanki)
• działanie alergiczne (glisty wydalają substancje silnie alergizujące)
• działanie toksyczne (neurotoksyny)

Wędrówka larw glisty przez wątrobę może powodować powstanie ziarniniaków, natomiast okres przebywania larw w pęcherzykach płucnych powoduje uszkodzenie tkanek, wynaczynienie i nacieki komórkowe. Zespół płucny rozwija się kilka dni po zarażeniu i trwa około dwa tygodnie. Charakteryzuje go nieżyt oskrzeli, kaszel wykrztuszanie mokrej plwociny, gorączka i duszności.

Objawy glistnicy jelitowej to:

• bóle brzucha
• nudności
• biegunki
• zaparcia
• brak apetytu
• silne pobudzenie ruchowe

Charakterystyczne dla glistnicy są następujące objawy

• alergie w postaci nieżytu oskrzeli oraz astmy oskrzelowej
• przewlekłe zmiany pokrzywkowate skóry

Niewyleczona glistnica może prowadzić do następujących powikłań:

• niedrożność jelita (skłębienie kilku lub więcej glist)
• zatkanie dróg żółciowych i przewodu trzustkowego
• ropnie wątroby
• zapalenie wyrostka robaczkowego, zapalenie ropne otrzewnej
• perforacja ściany jelita cienkiego
• niedrożność górnych dróg oddechowych

Glistnica dróg żółciowych u dzieci jest częstą przyczyną żółtaczki, natomiast u dorosłych powoduje powstawanie kamieni w pęcherzyku żółciowym.

Jaja glisty wydalone do gleby z kałem mogą być aktywne nawet po kilku latach.Najskuteczniejszy sposób uniknięcia zarażenia glistnica to mycie rąk oraz warzyw i owoców przed spożyciem.

Glista ludzka u dzieci – objawy, leczenie

Glista ludzka jest pasożytem wywołującym chorobę zwaną glistnicą (askarioza, askarydoza). Chorują na nią najczęściej dzieci. W jaki sposób dochodzi do zakażenia tym pasożytem i jakie są jej objawy?

Glista ludzka rozpowszechniona jest na całym świecie. Do zakażenia najczęściej dochodzi w Azji (73%), Afryce (12%) i Ameryce Południowej (8%) [4]. W Polsce glista ludzka pod względem częstotliwości występowania zajmuje trzecie miejsce, zaraz po owsiku i włosogłówce. Powszechność glistnicy, w naszym kraju określa się na poziomie od 1 do 18% [5].

Glista ludzka (łac . Ascaris lumbricoides ) jest pasożytem występującym w jelicie cienkim . Dorosłe samice składają do 200 tysięcy jaj dziennie, które z kałem żywiciela wydostają się na zewnątrz. Takie jaja zawierają inwazyjną larwę, która ponownie może zarazić człowieka.

Miejscem wylęgania się larw jest jelito cienkie, stamtąd przenikają one do naczyń krwionośnych i chłonnych.

Następnie wędrują z krwią do wątroby, dalej do płuc i przez tchawicę do gardła, a stąd odruchowo przełknięte, dostają się do żołądka, później do jelita.

Po upływie 2-3 miesięcy przybierają postać dorosłą, jej długość sięga od 15 do nawet 40 cm. Cykl życiowy się powtarza, a długość życia glisty ludzkiej wynosi od 12 do 13 miesięcy.

Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową przez połknięcie jaj. Jaja te mogą być przenoszone przez zanieczyszczoną kałem lub glebą żywność : owoce, warzywa oraz wodę. Dzieci często też mogą zarazić się w wyniku niedostatecznej higieny – nieumycie rąk po zabawie w piaskownicy lub po pracach w przydomowym ogrodzie . Zagrożenie jest większe na obszarach wiejskich.

Glista ludzka u dziecka – objawy

Objawy inwazji glisty ludzkiej uzależnione są od wrażliwości osobniczej, czasu, jaki upłynął od zakażenia oraz od tego, jak silna jest inwazja.

Pierwszymi objawami zarażenia są bóle brzucha, nudności, wymioty oraz gorączka. Ponadto w stolcu dziecka widoczne mogą być żywe larwy glisty .

U dzieci najczęstszym objawem obecności dorosłego osobnika w jelicie cienkim jest wzmożona pobudliwość nerwowa, bezsenność, niespokojny sen ze zgrzytaniem zębami, niekiedy także oznaki zbliżone do padaczki.

 

Często pojawiają się również objawy skórne, takie jak świąd, pokrzywka, obrzęki rąk i twarzy, łzawienie, zapalenie spojówki, oraz suchy kaszel i inne objawy alergiczne. Dzieci, u których stwierdza się obecność glisty ludzkiej, charakteryzują się opóźnionym rozwojem umysłowym i fizycznym (niedobór masy ciała, zahamowanie wzrostu).

Powikłania wywoływane przez dojrzałą postać glisty ludzkiej, związane są z zatruwaniem organizmu człowieka produktami przemiany materii . U setek tysięcy osób wywołują anemię .

 

Namnożenie się dużej ilości glist ludzkich powoduje blokowanie przewodów trzustkowych i dróg żółciowych, co skutkuje zapaleniem trzustki, dróg żółciowych oraz pęcherzyka żółciowego.

 

Nasilona inwazja tymi pasożytami oraz jej powikłania są przyczyną około 60 000 zgonów na świecie w ciągu roku [3].

 

Podstawowe znaczenie w leczeniu glisty ludzkiej u dzieci ma farmakoterapia , którą z powodzeniem można przeprowadzić w domu. W przypadku stwierdzenia obecności larw stosuje się środki przeciwpasożytnicze – pyrantel.

Natomiast gdy ma miejsce żerowanie już dorosłych osobników, lekarze zalecają podawanie mebendazolu lub abendanolu [2]. Leki podaje się jednorazowo, a po 2 tygodniach bada się kał, sprawdzając w ten sposób skuteczność leczenia.

 

W przypadku niepowodzenia kurację się powtarza.

Leczenie można wspomagać domowymi sposobami. Należy skrupulatnie przestrzegać zasad higieny osobistej, codziennie zmieniać bieliznę osobistą, pościel, starannie czyścić podłogę i dywany odkurzaczem oraz środkami dezynfekującymi , sterylizować urządzenia sanitarne.

Dieta nie ma znaczenia dla skuteczności terapii.

Do zakażenia glistą ludzką wśród dzieci dochodzi najczęściej w wyniku spożywania nieumytych, surowych warzyw i owoców, picia nieprzegotowanej wody, a także na skutek nieprzestrzegania zasad higieny.

Gdy nasza pociecha jest nadpobudliwa, skarży się na ból brzucha, niespokojny sen, a nawet bezsenność, a ponadto towarzyszą temu objawy skórne – niezwłocznie udajmy się do lekarza w celu uzyskania trafnej diagnozy i jak najwcześniejszego zastosowania odpowiedniej terapii przeciwpasożytnicze.

Literatura:

1. Bitkowska E., Wnukowska N., i wsp. Analiza występowania pasożytów jelitowych u dzieci klas pierwszych w Polsce w roku szkolnym 2002/2003. Przegl. Epidemiol., 2004, 58 (2): 295-302,
2. Dziubek Z., Choroby zakaźne i pasożytnicze. Wydawnictwo lekarskie PZWL, Warszawa 2012,
3. Hadaś E., Derda M., Pasożyty-zagrożenie nadal aktualne. Probl. Hig. Epidemiol., 2014 року, 95 (1): 6-13,
4. O’Lorcain P., Holland CV, The public health importance of Ascaris lumbricoides. Parasitology, 2000., 121, 51-71,
5. Ryngajłło A., Czkwianianc E., i wsp. Objawy ze strony przewodu pokarmowego-dominujący obraz kliniczny zarażenia Ascaris species u dzieci hospitalizowanych w Klinice Pediatrii i Gastroenterologii Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi. Przegl. Pediatrycz., 2011, 41 (1): 22-27.

Glista ludzka u dzieci – objawy, leczenie – 4.5 / 5. Oddano 2 głosy.

Askarioza glista ludzka glistnica co to jest? przyczyny, objawy, leczenie

Układ pokarmowy człowieka jest narażony na wiele chorób, w tym tych wywoływanych przez pasożyty. Najpopularniejszym pasożytem, ​​który żyje w układzie pokarmowym jest tasiemiec, mający wiele typów i odmian. Innym pasożytem, ​​który może “zadomowić się” w naszym układzie pokarmowym jest glista ludzka, nazywana z języka łacińskiego Ascaris lumbricoides.

Glista ludzka co to jest?

Askarioza z uwagi na fakt, że wywoływana jest przez glistę ludzką, nazywana jest również glistnicą. Glista ludzka, czyli pasożyt układu pokarmowego, żyje w jelicie cienkim człowieka i może osiągać długość nawet 30 cm.

Wbrew pozorom, to właśnie glistnica jest najczęściej występującą chorobą pasożytniczą układu pokarmowego człowieka. W skrajnych przypadkach choroba ta może być bardzo groźna i doprowadzić do śmierci pacjenta.

Jeśli w porę nie zostanie ona zdiagnozowana, a chory nie podejmie leczenia, glista ludzka może wyniszczyć organizm i wywołać groźne dla życia człowieka powikłania.

Jak można się zarazić askariozą?

Tryb zarażenia askariozą może być przypadkowy. Najczęściej z chorobą tą mamy do czynienia w krajach, w których występują problemy z kanalizacją. W Polsce rzadko kiedy diagnozuje się glistnicę, co nie oznacza oczywiście, że nie jest ona żadnym problemem dla Polaków.

Glistnicą można zarazić się od zwierząt, które również są nosicielami glist. Mówimy w tym względzie o glistach świńskich, psich czy kocich. Najłatwiej wprowadzić do układu pokarmowego człowieka pasożyta glisty ludzkiej poprzez jedzenie niedomytych warzyw, które uprzednio były nawożone ludzkimi odchodami.

Można również zarazić się tym schorzeniem poprzez kąpiele w brudnej wodzie, na przykład w jeziorze czy stawie.

Jak rozpoznać glistnicę?

Daje ona wiele objawów charakterystycznych. Wśród nich wymienia się między innymi:

• Zmienność nastrojów,
• Utratę masy ciała,
• Bóle brzucha,
• Zaburzenia snu,
• Uporczywe bóle gardła,
• Wzdęcia i zaparcia,
• Uczucie niedojedzenia,
• Kaszel,
• Zawroty głowy,
• Odbijanie,
• Obniżenie zdolności do pracy,
• Spadek aktywności,
• Niedokrwistość,
• Duszności,
• Obrzęk twarzy,
• Wymioty,
• Drgawki,
• Wysoka temperatura ciała,
• Zmiany skórne,
• Astma oskrzelowa,
• Ataki lęku,
• Ślinotok,
• Zgrzytanie zębami.

Diagnoza

Jeśli ktokolwiek z nas identyfikuje u siebie powyższe objawy lub część z nich, powinien jak najszybciej wybrać się do lekarza internisty i poprosić o badanie kału.

Pozwala ono stwierdzić, czy znajdują się w nim jaja glisty ludzkiej lub sama glista.

Pamiętajmy, że glista ludzka szybko zaczyna się rozmnażać i składać jaja – nawet w dwa miesiące po zadomowieniu się w układzie pokarmowym żywiciela.

Leczenie schorzenia

Askariozę leczy się za pośrednictwem środków farmakologicznych, ale nie tylko. Lekarze zalecają swoim pacjentom zmianę diety na taką, która nie sprzyja rozwojowi glisty. Powinna ona być bogata w takie składniki jak:

• Por,
• Cebula,
• Czosnek,
• Pestki dyni.

Ilość wyświetleń: 0

Nicienie – przyczyny, objawy zakażenia, leczenie

Nicienie to pasożyty układu pokarmowego , którymi mogą się zarazić zarówno dzieci, jak i dorośli. Najczęstszą przyczyną zakażenia jest nieodpowiednia higiena i nieostrożność. Jak rozpoznać charakterystyczne objawy zakażenia nicieniami ? Poznaj sposoby na pozbycie się pasożytów z organizmu.

Co to są nicienie?

Do grupy nicieni zalicza się pasożyty o charakterystycznym kształcie ciała . Jest ono wydłużone i składa się z trzech warstw : oskórka, nabłonka i warstwy mięśniowej.

Długość ciała jest zróżnicowana pod względem długości, w zależności od gatunku osiągają one od 3 mm do 40 cm długości. Organizm oparty jest na szkielecie typu hydraulicznego – pływ wypełnia jamę ciała i podtrzymuje masę mięśniową.

Charakterystyczną cechą jest brak układu oddechowego, wymiana gazowa zachodzi całą powierzchnią ciała.

Rodzaje nicieni – pasożyty jelit

1. Glista ludzka – nicień pasożytujący w jelicie cienkim. Człowiek jest jedynym żywicielem glisty, a jej okres życia wynosi 12-18 miesięcy. Zakażenie tym pasożytem prowadzi do chorób, takich jak: glistnica lub askarioza.
2. Tęgoryjec dwunastnicy – występują w jelicie cienkim, najczęściej odcinku dwunastnicy. Postacie dorosłe tego rodzaju nicieni mogą bytować w organizmie człowieka nawet 15 lat. Tęgoryjec wywołuje ankylostomozę oraz nekatorozę. 
3. Węgoryjek jelitowy również występuje w jelicie cienkim. Pasożytuje zarówno w organizmie człowieka, jak i innych zwierząt: psów, kotów i małp. Zakażenie prowadzi do choroby zwanej węgorczycą.
4. Włosogłówka ludzka jest pasożytem bytującym w jelicie grubym człowieka, a także małp. Dorosłe samice są w stanie złożyć w organizmie nawet do 14 000 jaj. Odżywiają się one krwią żywiciela, w którym mogą żyć do 5 lat.
5. Owsik ludzki – bytuje w jelicie grubym człowieka. Jego jedynym żywicielem jest człowiek, w Polsce jest to jedna z najczęstszych chorób układu pokarmowego pochodzenia pasożytniczego . Wywołuje chorobą owsicę lub enterobiozę.

Charakterystyczne objawy zakażenia nicieniami

Objawy zakażenia są różne w zależności od gatunku nicienia i długości zakażenia.

Najczęstszym symptomem zakażenia owsikiem ludzkim jest świąd odbytu, nasilający się wieczorem iw nocy. Można także zauważyć:

Zakażenie glistą ludzką z początku występuje bezobjawowo. Pierwsze objawy można zauważyć w momencie przemieszczenia się glist do płuc . Wtedy może dojść do zespół Löefflera, który objawia się kaszlem, świstem płuc i gorączką – symptomy trwają 2-3 tygodnie.

Nicienie – jak uniknąć zakażenia?

Zakażenie nicieniami najczęściej odbywa się poprzez spożycie inwazyjnych jaj pasożyta . Dochodzi do tego poprzez zjedzenie niedomytego pożywienia lub wypicie zakażonej wody . Dlatego tak ważne jest dokładne mycie warzyw i owoców przed ich spożyciem . Jeśli pijemy wodę z kranu najlepiej przepuścić ją przez filtr oczyszczający , a następnie przegotować.

Do zakażenie niektórymi gatunkami nicieni dochodzi również poprzez chodzenie bez butów po zanieczyszczonym podłożu .

Najprostszym krokiem do przeciwdziałaniu zakażeniom pasożytniczym są podstawowe zasady higieny . Należy często myć ręce, nie spożywać nieumytych produktów spożywczych oraz takich, których pochodzenie nie jest nam znane. Nie należy również chodzić bez butów nie tylko po ziemi , ale również w domach innych osób – mogą być oni bowiem nosicielami pasożytów.

Jak wyleczyć zakażenie jelit?

Leczenie zakażenia nicieniami przebiega na dwóch płaszczyznach. Podstawą jest wprowadzenie leków farmakologicznych przeciwpasożytniczych.

Leczenie powinno objąć nie tylko osobą zakażoną, ale również innych domowników. Bardzo ważne jest również pilnowanie higieny – pościel i bieliznę najlepiej wrzucić do wrzątku, aby zabić ewentualne pasożyty.

Nie powinno się również używać tych samych naczyń i sztućców co osoba zakażona.